23.03.2022
DROGA ALPEJSKA GROSSGLOCKNER
Drogę Alpejską Grossglockner nazwano tak na cześć najwyższej góry w Austrii o nazwie właśnie Großglockner, która mierzy 3 798 m n.p.m. Leży ona na granicy Karyntii i Wschodniego Tyrolu, wewnątrz Parku Narodowego Wysokich Taurów, którego powierzchnia wynosi 1856 kilometrów kwadratowych. Park obejmuje 266 gór, około 550 jezior i około 250 lodowców. Zanim jednak przejdziemy do opisu tej pięknej drogi, krótka historia jak ona w ogóle powstała.

TRUDNE POCZĄTKI W CIĘŻKICH CZASACH
W 1924 roku, kiedy tylko nieliczni posiadali samochody, przedstawiono pierwsze plany budowy drogi wzdłuż góry Großglockner. W tamtym okresie plany te wzbudzały jedynie sarkazm. Głównie dlatego, że Austria borykała się z problemami ekonomicznymi oraz społecznymi, spowodowane przez przegranie I wojny światowej. Dodatkowo Austria jako kraj skurczył się o jedną siódmą względem swojej dawnej, przedwojennej wielkości.
29 października 1929 roku, kiedy doszło do krachu na nowojorskiej giełdzie ( tzw. Czarny Wtorek), a następnie do wielkiej depresji, również w Austrii nastał kryzys ekonomiczny. Dlatego kraj potrzebował projektów do walki z nieustannie rosnącym bezrobociem.
Rząd austriacki przejrzał ponownie plany “Großglockner Hochalpenstraße” i postanowił kontynuować pierwotne plany budowy z 1924 roku. Przyjął także, że szerokość drogi będzie wynosić 6 metrów (początkowo droga miała mieć 3 metry szerokości z możliwością poszerzenia jej do 5 metrów).
Oczekiwano, że turystyka spłaci koszty budowy drogi i zapewni stały dochód z opłat drogowych. Ale nie tylko. Chodziło również o to, aby pobudzić turystykę tzw. high-end w Austrii. Dotyczy ona konsumpcji dóbr i usług wśród bardziej zamożnego społeczeństwa. Samochody w tamtych czasach były luksusem, na który mogli sobie pozwolić tylko bogaci obywatele.
W 1930 roku 30 sierpnia o godzinie 09:30 zdetonowano pierwszy ładunek wybuchowy pod przyszłą wysokogórską drogę Grossglockner. Szosa ta, zawdzięcza swoje powstanie inżynierowi drogowemu Franzowi Wallackowi i Franzowi Rehrlowi, gubernatorowi Salzburga. Oni też jako pierwsi przejechali żwirową drogą już w 1934 roku, kiedy nie była jeszcze ukończona. Dzięki blisko 4000 robotników 3 sierpnia 1935 roku ukończono budowę drogi i tego dnia została oficjalnie otwarta.
Wraz z poprawą sytuacji gospodarczej w Austrii i Niemczech po II wojnie światowej, na drogach pojawiało się coraz więcej samochodów. W tamtym czasie drogę tą jeszcze bardziej zmodernizowano i rozbudowano. Powiększono parkingi oraz dobudowano nowe, które miały pomieścić 4000 samochodów (wcześniej było to 800 aut), a także poszerzono drogę z 6 metrów na 7,5 metra. Podniesiono także maksymalną prędkość dopuszczalną na drodze z 40 km/h do 70 km/h. Z czasem również wybudowano nowe obiekty gastronomiczne i noclegowe.
Poniżej zamieszczam filmik, który znajduje się YT pokazujący jak wyglądała praca przy drodze Grossglockner w latach 1930-1935.
DROGA ALPEJSKA GROSSGLOCKNER W LICZBACH
- Długość drogi: 48 km
- Ilość zakrętów: 36
- Najwyższe wzniesienie: 2 504 m
- Maksymalne nachylenie: 12%
PRZEWODNIK
Przygotowując się na przejazd wysokogórską drogą Grossglockner, warto mieć na uwadze kilka rzeczy. Po pierwsze trasa ta jest zamykana podczas zimy i jest ona przejezdna dla turystów od początku maja do początku listopada (chociaż czas kiedy trasa zostaje otwarta oraz zamknięta jest uzależniony od warunków pogodowych i może ulec zmianie, dlatego warto sprawdzać daty otwarcia drogi na oficjalnej stronie, którą znajdziesz tutaj).

Trasa ta jest płatna, a ceny kształtują się następująco (2022 rok).
– 38 EUR dla samochodów osobowych
– 28 EUR dla motocykli
Punkt poboru opłat znajduje się w pobliżu Wildpark Ferleiten (od północy), a drugi w pobliżu Heiligenblut, (od południa).
Opłatę można uiścić gotówką lub kartą płatniczą.
Należy mieć także na uwadze godziny otwarcia drogi Grossglockner, a są one następujące.
Od początku maja do 31 maja godz. 6.00-20.00
od 1 czerwca do 31 sierpnia godz. 5.30 – 21.00
od 1 września do początku listopada godz. 6.00 – 19.30
Ostatni możliwy wjazd jest 45 minut przed zamknięciem drogi.
Aktualny cennik oraz godziny otwarcia znajdziesz tutaj na oficjalnej stronie.
Warto pamiętać, że pogoda w Alpach może się zmieniać w krótkim czasie. Wiosną i późną jesienią można doświadczyć sporadycznych, krótkich opadów śniegu. Dlatego warto pomyśleć o zabraniu ciepłej odzieży na wycieczkę i solidnego pełnego obuwia. Dla chętnych, którzy chcieliby spędzić parę dni w tym pięknym miejscu, nie będzie problemu ze znalezieniem noclegu w górskich hotelach czy domkach (oczywiście po wcześniejszej rezerwacji).
Ta popularna droga we wschodnich Alpach może być zatłoczona przez turystów w słoneczne letnie dni. Dlatego o wiele lepszym pomysłem jest wybrać się poza sezonem, (między majem a czerwcem, lub między październikiem a listopadem). Dobrze jest unikać także weekendów i dni świątecznych, ponieważ droga jest popularna również wśród mieszkańców. Inną alternatywą jest zatrzymanie się na noc w jednym z hoteli lub chatek położonych na przełęczy niedaleko szosy. Następnie, dla maksymalnej przyjemności z jazdy, wcześnie wstać i wyjechać na przełęcz o 6 lub 7 rano, tak by inni kierowcy nas nie rozpraszali, a my byśmy mogli delektować się pięknymi widokami.
GDZIE WARTO SIĘ ZATRZYMAĆ
Wzdłuż szosy znajduje się wiele miejsc, gdzie można się zatrzymać, zrobić zdjęcie i nacieszyć się pięknymi widokami. Są to m.in.:
Edelweißspitze (2.572 m) – mały objazd od głównej drogi z niesamowitą panoramą 360 stopni na ponad 30 trzytysięczników.
Szlak wędrowny Gamsgrubenweg – łatwy szlak pieszy z niezwykłymi alpejskimi widokami, prowadzący z Kaiser-Franz-Josefs-Höhe wzdłuż lodowca Pasterze, do Wasserfallwinkel. Można oczywiście pójść dalej i dojść do schroniska Oberwalderhütte, lecz szlak staje się trudniejszy po przekroczeniu Wasserfallwinkel i nie zaleca się podążać tą trasą osobom bez odpowiedniego przygotowania.
Centrum Turystyczne Kaiser-Franz-Josefs-Höhe (2.369 m) – nosi nazwę po cesarzu Habsburgów Franzu-Josefie, który podobno wędrował tędy w 1856 roku. Można tu znaleźć ciekawostki o lodowcach, wystawa Glockner i salę panoramiczną Glockner. Stąd rozciąga się widok na najdłuższy lodowiec Alp Wschodnich – “Pasterze”, który ma około 9 kilometrów długości. Centrum dla odwiedzających czynne jest codziennie od 10.00 do 17.00, od połowy maja do początku października (aktualne godziny otwarcia znajdziesz tutaj na oficjalnej stronie).
CIEKAWOSTKI
- Droga alpejska Grossglockner odwiedzana jest przez ponad milion turystów rocznie, co czyni ją najczęściej odwiedzaną atrakcją turystyczną w Austrii, zaraz po Pałacu Schönbrunn.
- Obserwatorium w centrum turystycznym Kaiser-Franz-Josefs-Höhe powstało dzięki wsparciu rodziny Swarovskich. Do budowy wykorzystano drewno i szkło, a swoim wyglądem nawiązuje do górskiego kryształu.
- Franz Rehrl był pierwszym kierowcą, który 22 września 1934 r. przejechał samochodem po drodze wysokogórskiej Grossglockner, (która jeszcze nie była ukończona) w przebudowanym samochodzie Steyr 100.
PODSUMOWANIE
Droga Alpejska Grossglockner jest jedną z najpiękniejszych dróg wysokogórskich, nie tylko w Austrii, ale i Europie. Cieszy się ona ogromną popularnością i co roku jest ona odwiedzana przez ponad milion turystów. Mimo trudności, jakie napotykano podczas budowy w postaci wielkiego kryzysu po I wojnie światowej oraz kryzysu ekonomicznego w 1929 roku udało się ją stworzyć. Dzięki temu każdego roku tysiące kierowców może przejechać się z uśmiechem na ustach po serpentynach Parku Narodowego Wysokich Taurów i podziwiać piękno alpejskich gór.

Viktor Hanacek




Viktor Hanacek

lodowiec pasterze, Dimitry Anikin (zdjęcie edytowane)

Viktor Hanacek

Viktor Hanacek
POLEĆ ARTYKUŁ
ODWIEDŹ TAKŻE

SKALNE MIASTO W CZECHACH

GERLACH
